واژه واژه سطر سطر زندگی

دستامو گرفتی و میرقصیم....میگی : بخند... به این دنیای گذران بخند که امروزم میگذره....

میگم : کنار تو شادترین دختر جهانم ....

میرقصم و میچرخم .... میرقصم و میخندم .... به تموم این سختی ها ... به تموم نشدن ها .... به تموم اتفاق های شیرین و تلخ گذشته .....

مگه ما نبودیم که نرسیدن ها رو به رسیدن تبدیل کردیم ؟!!

کی باورش میشد بعد 6 سال یه روز بهاری خوب دستات روی کمرم باشه و لبخندی به پهنای صورت روی لب هام و با هم برقصیم ؟!!!

میچرخم.... یادته اولین ناهاری که با هم خوردیم ؟! رستوران شاطر عباس ؟!

من هنوز لبخنداتو فراموش نکردم... وقتی داشت دلم از دیدنت چکه چکه میریخت .... اینقدر که برام زیبا بودی .... اینقدر که برام خواستنی بودی....

میجرخم .... یادته گفتم اگه نشه دیگه تمام ؟!!! خودمم از دروغ هام خنده م میگرفت.... مگه بدون تو میشد ؟!!! مگه بدون تو دوام میاوردم وقتی قلبم دست تو بود ؟!!!

میچرخم .... من خوب نبودم.... من خوب نبودم و کنار تو خوب ِ خودم شدم.... با صبوری هات .... با مهرت ... با وفات ....

میچرخم .... اشکات یادم میاد .... تو ِ دل نازک ِ من وقت جدا شدن توی فرودگاه چقدر اشک ریختی از این دوری .... و منی که سعی میکردم ناراحتی هامو نشون ندم و اشکایی که قورت میدادم.... از همون اولین دیدار تا به الان ...

میچرخم .... وقتی که توی اتاقت خودمو به خواب زدم و آمدی سمتم و صدام زدی ..... با فکر خواب بودنم در آغوش کشیدیم و بوسه بارونم کردی.... و آروم گفتی : بخواب عشق نازم .... وقتی دستاتو دور تنم حلقه کردی و منو به خودت فشردی و خوابیدی ....

میچرخم .... توی حرم کنارت وایستادم.... چادرمو گرفتی که شالمو درست کنم .... این منم کنار تو .... کنار خانواده هامون .... وقتی صیغه ی عقد جاری شد و من و تو برای هم شدیم .... وقتی با هر اشاره حس میکردم گناهانم میریخت .... وقتی که از خدا میخواستم بهترین باشم فقط برای تو .... و برای جز لبخند تو تلاشی نکنم .... وقتی که به خدا التماس کردم که منو جز به چشم تو نیاره .... که چشمام همیشه دنبال تو باشه .... که چشمات همیشه روی من باشه .... که دستامونو توی دست هم گذاشتیم و با هم رفتیم برای شروع شادی هامون .... که اولین هدیه مونو یکی از خادمین حرم وقت خروج بهمون داد .... کارتی که حرم امام رضا رو نقش داشت ....

میچرخم .... من میون دریای جنوب روی لندی کرافت کنار توام .... دور از چشم بقیه مسافرها میبوسیم و عکس میگیری .... بادی که میون اون گرمای مرطوب به صورتم میخوره ... و خنده های از ته دلم ....

میچرخم .... توی بازار دست توی دستت دارم .... با دست دیگه ت خریدا رو جابجا میکنی و هرچی میگم حداقل دو تاشو بده من دست بگیرم نمیذاری....

میچرخم .... چشمامو توی آغوشت باز میکنم .... و چه دلپذیره که اینقدر به من نزدیکی ....

میچرخم .... ازت دلگیرم و مدام عذرخواهی میکنی و دستامو میگیری .... نمیدونی وقت دلگیری همین که دستامو میگیری همه ی دلخوری ها آب میشن و میریزن و میرن ....همین محبت کوچیکت منو دوباره به زندگی برمیگردونه ....

میچرخم .... توی مبل فروشی میشینم روی یه مبل و میگم این خیلی راحته .... حتی برای تغییر رنگ پارچه ش هم تصمیم میگیریم.... اینقدر واقعی که انگار همون هفته قراره بخریمش.... بعد میایم تو ماشین و میگم : من و تو دیوانه ترین زوج تاریخیم....و با هم میخندیم ....

میخندم .... به تموم ناامیدی هامون از زندگی میخندم .... به همه ی گرونی ها و فشارها که همین اول کاری انگار کمر هر دومونو خم کرده ....

میخندم .... مگه نه اینکه بعد از هر سختی آسونیه ؟!

میچرخم و میچرخم .... ماییم کنار هم .... لب دریای جنوب .... توی جنگل های شمال .... توی بازار .... توی خونه .... حافظیه .... سعدیه .... سر روی شونه ی هم توی جاده ها ....باغ .... کویر... همه جا.... برای شروعمون ماییم و تا انتها هم قراره ما بمونیم ... دوست دارم که ما بمونیم .... بیا توی تموم بلندی ها و پستی ها بخندیم .... بخندیم و برقصیم .... چون هر روز و هر دقیقه مون با یه چرخش تمومه .... به همین کوتاهی ....

پ.ن : چالش نوانگار به دعوت لیمو جان ....

گرچه دیر ولی هر کسی دوست داشت تا 23 مهر تمدید شده و دعوته ....

این آهنگ والس (شماره دو) برای من پر از همین بلندی و پستی هایی بود که تجربه کردم ..... و گاهی پر از روزمره جاتی که برامون اتفاق افتاده .....

تقدیم نوشت : از تو نوشتم و لحظه هامون .... پس تقدیم به تو که بهترین ِ بهترین ِ منی .... مرد ِ زندگیم ....

_ مه سو _